Ουρολοίμωξη καλείται κάθε λοίμωξη
(συνήθως βακτηριακή) που προσβάλλει
κάποιο τμήμα του ουροποιητικού
συστήματος. Κανονικά, τα βακτήρια που
εισέρχονται από την ουρήθρα στο
ουροποιητικό σύστημα απομακρύνονται
γρήγορα με την ούρηση, πριν
εγκατασταθούν και προκαλέσουν
συμπτώματα. Φυσιολογικά τα ούρα είναι
στείρα μικροβίων δηλαδή δεν
περιέχουν μικροοργανισμούς. Όταν όμως
μικροοργανισμοί εισέλθουν στο
ουροποιητικό σύστημα τότε μπορούν να
πολλαπλασιαστούν και να προκαλέσουν
λοιμώξεις τις λεγόμενες ουρολοιμώξεις.

Τι ευθύνεται για την ουρολοίμωξη	
Ο κύριος παράγοντας που ευθύνεται για
την ουρολοίμωξη είναι το βακτήριο
Escherichia coli που είναι γνωστό και ως
κολοβακτηρίδιο. Οι πιο κοινοί τύποι
ουρολοίμωξης είναι η οξεία
κυστίτιδα (στην ουροδόχο κύστη) και
η ουρηθρίτιδα (στην ουρήθρα). 
Σοβαρότερες όμως θεωρούνται οι
λοιμώξεις του ανώτερου ουροποιητικού
συστήματος (πυελονεφρίτιδα,
σπειραματονεφρίτιδα). 
Τα βασικότερα συμπτώματα είναι η
συχνουρία, η ενόχληση κατά την ούρηση
και τα θολά ούρα. Οι ουρολοιμώξεις παρά
τα «θορυβώδη» συμπτώματά τους
αντιμετωπίζονται σχετικά εύκολα με
σύντομη χορήγηση αντιβιοτικών.
Ωστόσο, μερικές φορές τα βακτήρια
ξεπερνούν τη φυσική άμυνα του
οργανισμού και προκαλούν λοίμωξη. Η
λοίμωξη στην ουρήθρα ονομάζεται
ουρηθρίτιδα, ενώ στην ουροδόχο
κύστη ονομάζεται κυστίτιδα. Τα
βακτήρια μπορούν να «ταξιδέψουν» μέσω
των ουρητήρων προς τα πάνω και να
μολύνουν τα νεφρά. Η λοίμωξη του νεφρού
ονομάζεται πυελονεφρίτιδα.

Τα συμπτώματα
Ανάλογα με την ηλικία και το φύλο, τα
συμπτώματα εκδηλώνονται διαφορετικά.
Στις νεαρές γυναίκες:
- Συχνουρία
- Αίσθηση καψίματος
- Πόνος χαμηλά στην κοιλιά ή στα έξω
γεννητικά όργανα κατά την ούρηση
- Σε μερικές περιπτώσεις παρουσία
αίματος, ιδιαίτερα στο τέλος της
ούρησης
Σε άνδρες και γυναίκες μεγαλύτερης
ηλικίας:
- Αδυναμία
- Κοιλιακό άλγος
- Πυρετός
- Θολά ούρα, σκούρα ή και αιματηρά με
δυσάρεστη μυρωδιά

Πότε εμφανίζεται πυρετός
Συνήθως οι ουρολοιμώξεις δεν προκαλούν
πυρετό, εάν μολυνθεί μόνο η κύστη. Ο
πυρετός μπορεί να σημαίνει ότι η
μόλυνση έχει φτάσει στα νεφρά ή έχει
μολυνθεί ο προστάτης (οξεία
προστατίτιδα, η οποία είναι μία
επικίνδυνη για τη ζωή λοίμωξη και θέλει
άμεση νοσηλεία), και είναι ένδειξη
άμεσης φαρμακευτικής αντιμετώπισης και
πιθανότατα νοσηλείας.

Τα πρώτα βήματα πριν επισκεφθείτε τον
γιατρό
- Λήψη άφθονων υγρών, σταδιακά όλη την
ημέρα
- Ούρηση με την πρώτη επιθυμία (σε
καθιστή θέση οι γυναίκες)
- Ούρηση αμέσως μετά τη σεξουαλική
επαφή
- Σωστός καθαρισμός της γεννητικής
περιοχής

Τι αυξάνει τον κίνδυνο για
ουρολοιμώξεις;
  • Κακή υγιεινή
Σε αυτήν περιλαμβάνονται τόσο η μη
καθημερινή υγιεινή της
πρωκτογεννητικής χώρας όσο και η χρήση
ακατάλληλων σκευασμάτων υγιεινής.

  • Κακές συνήθειες ούρησης  
Είναι συχνή πρακτική, ιδιαίτερα των
γυναικών, να αναβάλλουν την ούρηση, όταν
βρίσκονται σε εξωτερικούς χώρους,
αποφεύγοντας να επισκεφτούν την
τουαλέτα, παρότι η επιθυμία για ούρηση
είναι μεγάλη και επιτακτική. Αλλά και οι
άντρες, πολλές φορές, ακολουθούν την
ίδια πρακτική, κυρίως για
επαγγελματικούς λόγους (π.χ. οδηγοί).
Ακόμη όμως και όταν οι γυναίκες
αποφασίσουν να επισκεφτούν μία δημόσια
τουαλέτα, ουρούν όρθιες, με αποτέλεσμα
να μην χαλαρώνουν τους μυς του πυελικού
εδάφους και να μην έχουν μία
φυσιολογική ούρηση. Τέτοιες πρακτικές
μπορεί να έχουν ως συνέπεια ευκαιριακές
ουρολοιμώξεις.

  • Σεξουαλικές πρακτικές
Σύμφωνα με τους ειδικούς, το πρωκτικό
σεξ αυξάνει τις πιθανότητες
ουρολοιμώξεων. Ένας άλλος λόγος
λοιμώξεων με τη σεξουαλική
δραστηριότητα είναι η χρήση αρωματικών,
και μη, λιπαντικών που ερεθίζουν και
μεταβάλλουν τη φυσιολογική άμυνα του
οργανισμού. Τέλος, η αύξηση της
θερμοκρασίας στην περιοχή, λόγω της
έντονης τριβής σε μεγάλης διάρκειας
σεξουαλική δραστηριότητα, ευνοεί τον
πολλαπλασιασμό των μικροβίων.

  • Αντισύλληψη
Στις γυναίκες που χρησιμοποιούν
διάφραγμα ή σπερματοκτόνες ουσίες για
αντισύλληψη, μπορεί να ευνοηθεί η
ανάπτυξη των μικροβίων. Αν έχετε
πρόβλημα με ουρολοιμώξεις, θα πρέπει να
δοκιμάσετε άλλο τρόπο αντισύλληψης.

  • Στάση των ούρων
Στην Ουρολογία υπάρχει το αξίωμα: όπου
στάση ούρων και λοίμωξη. Γι΄ αυτό και
το λεγόμενο υπολειπόμενο των ούρων,
δηλαδή η ποσότητα των ούρων που
παραμένει στην κύστη μετά την ούρηση,
είναι καθοριστικός παράγοντας
λοίμωξης.

  • Σακχαρώδης διαβήτης
Οι ασθενείς που πάσχουν από σακχαρώδη
διαβήτη είναι γνωστό ότι παρουσιάζουν
συχνά ουρολοιμώξεις, τόσο όταν δεν
είναι καλά ρυθμισμένοι, αφού τα υψηλά
επίπεδα σακχάρου στα ούρα αποτελούν
«τροφή» για τα μικρόβια, όσο και γιατί η
πάθηση συχνά συνοδεύεται από
νευροπάθεια της κύστης.