Έχετε προβλήματα με τις οδοντοστοιχίες
που φοράτε; σας πέφτουν; δεν στέκονται
σταθερά στην θέση τους, με αποτέλεσμα να
μην μπορείτε να μιλήσετε; Να φάτε, γιατί
κινούνται και σας τραυματίζουν; Οι
κόλλες για οδοντοστοιχίες που
κυκλοφορούν στο εμπόριο δεν σας
ικανοποιούν;

Κι όμως με την εμφάνιση των μίνι
εμφυτευμάτων στα μέσα της δεκαετίας του
80 και που η εμπορική τους χρήση άρχισε
μετά το 2000. Χρησιμοποιώντας τα αρχικά
σαν προσωρινά για την στήριξη
μεταβατικών αποκαταστάσεων μέχρι να
επιτευχθεί η οστεοενσωμάτωση των
μόνιμων εμφυτευμάτων που είχαν
τοποθετηθεί, διαπιστώθηκε ότι υπό
ορισμένες συνθήκες θα μπορούσαν να
χρησιμοποιηθούν και για μόνιμη χρήση.
Έτσι λοιπόν σήμερα χρησιμοποιούνται
για την στήριξη και σταθεροποίηση των
οδοντοστοιχιών όπως και τα κλασικά
εμφυτεύματα. Αυτά έχουν διάμετρο 1,8 έως
2,9 χιλιοστών έναντι των κλασικών που
έχουν διάμετρο 3,5-4,5 χιλιοστά και μήκος 10
έως 18 χιλιοστά έναντι των κλασικών που
έχουν και μικρότερο μήκος. Ακόμα μια
διαφορά που υπάρχει μεταξύ τους είναι
το γεγονός ότι τα μίνι εμφυτεύματα
είναι φτιαγμένα από συμπαγές τιτάνιο
χωρίς να έχουν εσωτερικό κοίλο όπως τα
περισσότερα κλασικά εμφυτεύματα.

Επίσης αποτελούνται από μόνο ένα τμήμα
με ενσωματωμένο το κολόβωμα(το τμήμα
που εξέχει έξω από τα ούλα) σε αντίθεση
με τα κλασικά στα οποία το κολόβωμα
βιδώνει και ξεβιδώνει από αυτά, είναι
δηλαδή αποσπώμενο, και αυτό γιατί,
συνήθως τοποθετούνται σε δυο χρόνους,
πρώτα το εμφύτευμα στο οστό (κόκαλο) και
αφού οστεοενσωματωθεί, μετά από το
πέρας κάποιων μηνών, ανάλογα σε ποια
γνάθο τοποθετούνται, απαιτούν μια
δεύτερη χειρουργική επέμβαση για να
αποκαλυφθούν, όπως λέμε εμείς, και να
βιδωθεί το κολόβωμα. Ενώ τα μίνι
εμφυτεύματα δεν χρήζουν μια δεύτερη
χειρουργική επέμβαση εφόσον το
κολόβωμα είναι ενσωματωμένο.

Η τοποθέτηση τους γίνεται ανεξαρτήτου
ηλικίας αρκεί η κατάσταση της γενικής
σας υγείας να είναι σε καλό επίπεδο.
Έτσι αφού εκτιμηθεί σωστά το ιατρικό
σας ιστορικό μαζί με τις εργαστηριακές
και ακτινολογικές σας εξετάσεις που 
περιλαμβάνουν αιματολογικές και
βιοχημικές εξετάσεις καθώς και μια
πανοραμική ακτινογραφία μαζί με μια
αξονική τομογραφία γνάθων, αν κριθεί
απαραίτητη, θα επιβεβαιώσουμε την
δυνατότητα ή μη θεραπείας με
εμφυτεύματα. Είναι όμως απαραίτητο το
οστό που θα τα δεχθεί να είναι καλής
ποιότητος για να έχουμε μια πρώτη
αρχική συγκράτηση του εμφυτεύματος.
Έτσι ώστε να μπορέσουμε να
τοποθετήσουμε άμεσα την οδοντοστοιχία,
ειδάλλως θα πρέπει να περιμένουμε να
οστεοενσωματωθούν μερικούς μήνες,
ανάλογα με την γνάθο που θα
τοποθετηθούν και μετά να τοποθετήσουμε
την οδοντοστοιχία ή οτιδήποτε άλλο, ή
και να τα αφαιρέσουμε και στην θέση τους
να βάλουμε κλασσικά εμφυτεύματα που
έχουμε το πλεονέκτημα ότι μπορούμε να
τα θάψουμε στο οστό και η
οστεοενσωμάτωσή τους να γίνει καλύτερα.
ʼλλωστε λόγω της μεγαλύτερης διαμέτρου
που έχουν μπορούμε να επιτύχουμε μια
πρώτη αρχική συγκράτηση, που θα μας
βοηθήσει να τοποθετήσουμε άμεσα την
οδοντοστοιχία ή οτιδήποτε άλλο
θελήσουμε (ακίνητη γέφυρα φερ’ ειπείν)
αυτό εξαρτάται και από άλλους
παράγοντες.   Είναι ένα μειονέκτημα που
έχουν τα μίνι εμφυτεύματα ,αλλά το οποίο
μπορεί να αντιμετωπιστεί εύκολα στην
κλινική πράξη. Όπως και να έχει για να
τοποθετήσουμε στο ίδιο ραντεβού (άμεσα)
με την τοποθέτηση μίνι εμφυτευμάτων  ή
κλασσικών την οδοντοστοιχία ή κάποια
άλλη εργασία θα πρέπει το οστό που θα τα
δεχθεί να είναι καλής ποιότητας, αλλιώς
θα πρέπει να περιμένουμε να
οστεοενσωματωθούν πρώτα και μετά να
τοποθετήσουμε οποιαδήποτε εργασία
(οδοντοστοιχία ή γέφυρα).

Έτσι λοιπόν τα μίνι εμφυτεύματα
τοποθετούνται ατραυματικά χωρίς τομές
στα ούλα, και η διαδικασία κρατά περίπου
30-40 λεπτά. Η οδοντοστοιχία τοποθετείται
μετά από μικρή της διαμόρφωση άμεσα στο
ίδιο κιόλας ραντεβού, και έχουν χαμηλό
κόστος. Ενώ τα κλασικά εμφυτεύματα
τοποθετούνται σε επαρκές οστούν
(κόκαλο) και χρειάζεται να τοποθετηθούν
τουλάχιστον δυο εμφυτεύματα στην κάτω
γνάθο και τέσσερα στην άνω γνάθο, η
οδοντοστοιχία  σταθεροποιείται κι αυτή
στο ίδιο ραντεβού, όμως από πλευράς
κόστους αυτά είναι ακριβότερα.

H υπάρχουσα οδοντοστοιχία του ασθενούς
διαμορφώνεται ως εξής: εντός της
οδοντοστοιχίας μαρκάρεται η θέση των
εμφυτευμάτων, όπου τα κολοβώματα αυτών
έχουν συνήθως την μορφή μπίλιας, σ αυτές
τις μαρκαρισμένες θέσεις ανοίγονται
οπές και σε αυτές με ακρυλική ρητίνη
συγκολλούνται κυπελλοειδής δακτύλιοι
και έτσι  η οδοντοστοιχία κουμπώνει
πάνω στα εμφυτεύματα, όπως κουμπώνουν
οι "κόπιτσες" (βλέπε σχήμα). Αυτή η
διαδικασία γίνεται στο ίδιο ραντεβού με
την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων και ο
ασθενής φεύγει απ το ιατρείο με την
οδοντοστοιχία φορεμένη και σταθερή
τώρα πια στο στόμα του.